Fedakarlık

Dün gece saat 2 civarıydı.Bütün gün konuşmamıştık.Ondan gün boyunca mesaj bekledim. Tek bir mesaj...
Ama ne bir mesaj  ne bir çağrı  hiç biri gelmedi.Sonra ''Ben mesaj atsam ne olur ki ? '' dedim içimden.
Sonra '' Rahatsız etmesem mi ?  Saat çok geç . '' dedim. Ama yine de anlık bir heyecana ve özleme kapılarak
kısa bir mesaj yazdım.
'' Telefonunun sessizde olmasını dileyerek bu mesajı yazıyorum.K.bakma gecenin bu saatinde engel olamadım kendime.Özledim seni ya ! Herneyse görsende görmezden gel lütfen'' diyerek mesajımı sonlandırdım.
Mesaja cevap vermesini beklemiyordum. Uyuyordur ya da uyumasa bile sessizde olduğu için görmez diye düşündüm.Ama çok geçmeden cevap geldi.
'' Görmezden mi geliyim ?   :d Neden ki ? '' dedi.
Bende mesajı görmesini istemiyor gibi gözüksemde aslında ondan bir ihtimal gelecek mesajı heyecanla bekliyordum.
'' Uyamadın mı sen ? Yoksa ben mi  seni  uyandırdım ?'' dedim.
''Yok yatıyordum da henüz uyuyamadım. Sende karar ver ama. Kaçıyorsun yapamam edemem diyorsun.Sonra da seni özledim diyorsun. :d '' dedi.
''Ama bu seni özlememe engel değil ki '' dedim.
Üzgündüm çünkü onunla aynı hisleri paylaşmıyordum.Ben karşılıksız seviyordum.O ise bazı fedakarlıklar yapılması gerektiğini düşünüyordu.Ama yapılabilecek fekarlıklar var bir de yapılamayacak fedakarlıklar var.
Ah biraz da beni anlasa ne olurdu ?