Way Back into Love

O gün herşeyin bittiğini düşünmüştüm.Çünkü onu silmediğim yer kalmadı.Kalbimden de silinmişti.Çünkü aldatıldığımı ya da ne kadar kolay aldatılabileceğimi görmüş oldum.Aslında buna şaşırıyor olmam da komikti.Bilemiyorum bu konu benim için daima net olmayan bir alan.Bir yanım onun asla böyle bir şey yapmayacağını düşünürken diğer yanım yapmayacağını düşünmenin ne kadar aptalca olduğunu dile getiriyordu.İşte o gün kendimden çok emindim.Ve aksini bizzat gördüm.Her neyse günler yapayalnız geçti.Bu konu hakkında düşünmek dahi istemiyordum.Sonra aniden telefonum çaldı.Gizli numara belki 5  belkide 10 çağrı.En sonunda açmaya karar verdim.Canlı bir sesle ''Alo kimsiniz?'' dedim. Onun sesiydi kısık ve ağlıyordu sanki. ''Benim bitanem'' dedi.Aslında tam onunla konuşmak istediğim ruh halindeydi. Duygusal ve ağlıyordu.Bir yanım onu sözlerimle deli gibi kucaklamak diğer yanım ise silip atmayı istiyordu.Ne yapacağımı bilemeyerek suratına telefonu kapattım.Kararlıydım.Artık onunla bütün bağlarımı koparmak istiyordum.Herşey olabilirdi ama aldatılmak? Tam anlamıyla aldatma sayılmasa bile bilemiyorum kalbim yerinden çıkacaktı.Çok kırılmıştım.Bir kaç hafta sonra ailemin yanına gittim.Orda huzur bulmak istiyordum.Onların yanında olmak yalnızlık hissini azaltıyordu.Bir gece tam yatmaya karar verdiğim anda telefonuma skype adresimden mesaj geldi.Skype adresimi açık unutmuştum. ''Gerçekten online mısın ? ordamısın ? huhu ? '' gibi tatlı ve yaramaz bir ifadeyle. Ben tabi sinirlendim.Nasıl olur ben onu silmiştim engellemiştim.O da bana beni silmediğini online görünce yazmak istediğini söyledi.O bana tatlı tatlı sorular soruyordu bense sert ve kaba cevaplar veriyordum.Sananeli falan :p O da ''hanımefendi görmeyeli çok terbiyesiz olmuşsunuz'' fln diyordu gülümseyerek.Tabi ben buna hakaretler etmeye başladım.Beni salak yerine koyduğunu bir sürü insanı aldattığını ve beni neden almayacağını söyledim.O da bana ''C....e  ben bir çok kişiden aldatacak konuma geldiğimde ayrıldım'' dedi.O kadar sakin o kadar serin kanlı cevaplar veriyordu ki karşısında sinirlenmek dünyanın en zor işi.Ben tabi agrasif cevaplara devam ettim.O da bana şunu söyledi tabi haklıydı '' Seninkisi seni kerhane de gördüm demekle aynısı. Sonuçta sende ordaydın dedi.'' Bende ''evet ama ben hiç kimseyle o tür bir sohbet etmedim.Ayrıca bayanlarla konuşuyordum'' dedim.Eğer ben senin yaptığın gibi bir erkekle sohbet etsem sen sinirlenmezmisin dedim?  O da haklısın gerçekten çok sarhoştum o anda ne yazdığımı hatırlamıyorum bile dedi. Sonra '' ben artık söz veriyorum seni rahatsız etmeyeceğim.Bilmiyorum birgün beni arar mısın ? Ama seni hep bekleyeceğim'' dedi.Ben onu seviyorum.Hatta aşığım.Onsuz dünyam renksiz. Ama o kalbime ve dünyama girdiğinden beri dünyam rengarenk oldu.Onun gözlerinin ışığıyla dünyam aydınlandı.Sanki hep vardı.Onu hep bekledim.Hayatım boyunca onun geleceğini biliyordum.Ve bir gün yeniden başlasam şarkısını söylerken karşıma çıktı.Hiç beklemediğim bir anda.Onu böyle basit bir konu yüzünden kaybetmek istemiyordum.Ayrıca haklıydı bende ordaydım.O benimle bir hafta boyunca görüşmek istedi.Ama hep ben reddettim.Sanırım benim yüzümden oldu.Bende ona şunları yazdım ; '' Ben seni bu kadar kolay kaybetmek istemiyorum sen benim için çok değerlisin.Sende benim yerimde olsan sende sinirlenirdin dedim.O da '' Çok haklısın gerçekten çok özür dilerim bende senin yerinde olsam aynı tepkiyi verirdim bir daha böyle bir şey olmayacak '' dedi.Böylece barışmış olduk.Sonra onunla görüşme yaptık.Ve aslında onu ne kadar çok özlediğimi farkettim.O da aynı şeyleri hissediyor ve dile getiriyordu.Kısacası bu insanı hayatımdan çıkarmak benim için çok zor.O çok değerli bir insan ve ben onu kaybetmek istemiyorum.Onu çok seviyorum.O benim Adonisimmm <3